Sprekend over AFdH [het bericht gedateerd 22 januari 2024 heb ik grotendeels vanmiddag geschreven]: wie AFdH zegt, zegt A.L. Snijders, en wie Snijders zegt, zegt zeer kort verhaal (zkv). Als ik goed ben ingelicht, dan is de uitgeverij AFdH opgericht om het werk van Snijders uit te geven, te beginnen met Belangrijk is dat ik niet aan lezers denk / 336 zkv’s (2006). Ik was in die tijd een liefhebber van de zkv’s die Snijders, die eigenlijk Müller heette, wekelijks schreef voor TwenteUITdekunst, de culturele bijlage van De Twentsche Courant Tubantia. Eind 2009 schreef Tubantia de allereerste zkv-wedstrijd uit, Snijders zelf zou jureren en de prijs voor de beste drie verhalen was: de net verschenen bundeling van zkv’s van A.L. Snijders, getiteld Vijf bijlen, uitgegeven door AFdH, 666 pagina’s met maar liefst 335 zkv’s – dat boek wilde ik al graag hebben, maar het kostte 75 euro, wat voor een laag ingeschaalde, studieschuldaflossende deeltijdambtenaar werkelijk een fors bedrag was, dus ik besloot mee te doen aan de wedstrijd. Ik had Snijders’ techniek goed bestudeerd en waagde, binnen de maximaal toegestane 150 woorden, wat ik later noemde een über-pastiche, een pastiche die onherkenbaar gebruiktmaakt van de dominante stijlelementen van de nagebootste auteur; het onherkenbaar gebruikmaken is, veelal tijdelijk, te bereiken door de camouflage die het verhaal biedt: dat moet vervreemden, afleiden van de techniek. Het gekozen onderwerp was, naar ik dacht, riskant (schrijven zonder risico is doorgaans verspilde moeite), dus ik rekende niet op de eerste prijs, aangezien het beste verhaal gepubliceerd zou worden. Ik stuurde het zkv’tje met de titel ‘Reis’ in en een week later ontving ik namens de redactie een e-mail van Marjon Kok, beginnende:
U bent de absotute [sic] prijswinnaar van onze zkv-wedstrijd. In zijn jury-rapport schrijft A.L. Snijders dat hij uw column graag zelf geschreven zou hebben.
Dat kwam dus onverwacht, die eerste prijs. Uiteindelijk werden ook de zkv’s van de twee andere prijswinnaars gepubliceerd, alles samen met een juryrapportje van Snijders op de achterpagina van het katern (ik zal een scan bij dit bericht plaatsen, als ik het terugvind). Ik kreeg mijn exemplaar van Vijf bijlen toegestuurd, Snijders had het voorzien van een bericht.
Vandaag, terugdenkend, vroeg ik me af: was het wel zo’n goede zkv? Ja, dat was het, het zkv zit goed in elkaar. Dankzij A.L. Snijders.
–|———
Reis
Mijn buurvrouw drukt een nagel op de keukenruit en krabt wat weg. Ze draagt iets nieuws dat lijkt op een mantelpak, maar uit één stuk bestaat. Haar oud-tante Janna overleed vandaag in Woodmill, Canada. Janna sliep bijna driekwart van haar leven in het hardhouten bed dat haar man Henk eigenhandig maakte, en in dat bed stierf ze ook. Zij was ijverig met en zonder naald en draad, en samen bouwden ze hun bedrijf en een bestaan op. Op latere leeftijd, toen Henk dood was, vloog Janna naar Nederland, en later nog naar Florida. Behalve bij de eerste terugreis was het weer op de luchthavens niet goed, en omdat ze niet van wachten hield bleef ze de rest van haar leven thuis in Woodmill. Mijn jonge buurvrouw studeert rechten, en ze vertelt dat ze ooit op zoek gaat naar haar biologische ouders in Zuid-Korea. Daar ben ik nog nooit geweest.
–|———