Portret van een Booleaan (2018)*
De galerij echoot de oproepschel van een digitaal toestel
Is dit een verlate grap van de helper van meneer Bell?
Ik betreed de ruimte, pak de hoorn en zeg mijn naam
– “Hello?” Het is een Pakistaan of toch een Indiaan
De digits, zo wordt snel klaar, verdragen hier geen uitstel:
De machine is in last, de opslag bijna vol, het scherm te fel
Zijn verhaal staat bol van ANDs, er is geen OR meer aan
In deze wereld lijkt nog slechts ruimte voor de Booleaan
Ik onderbreek de lijn. Ik denk NOR is geen NOCH, welaan
Wij zijn geen slaaf en in dit aardse spel zie ik not een hel
* Met dank aan David Hockney.